Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015

Περαστικά παππούλη….




Είδε ο γέροντας τη λιακάδα και αναγάλλιασε η καρδιά του. Είχε μεγάλη λαχτάρα. Να βγει έξω. Έξω από το σπίτι. Την αυλή. Να περπατήσει. Να ξεμουδιάσει. Η γυναίκα του έλειπε. Ήταν στο μποστάνι. Έλειπε από ώρα. Δεν είχε υπομονή να την περιμένει.  Ντύθηκε καλά. Πήρε το μπαστούνι και ξεκίνησε.

Βαριά τα βήματα του. Σερνάμενα. Πάλι καλά. Κόντευε τα 90. Βάδιζε στο στενό πεζοδρόμιο. Δεν είχε άλλη επιλογή. Τα αυτοκίνητα ήταν πολλά σήμερα. Και έτρεχαν.

Το πεζοδρόμιο, όπως όλα της περιοχής, εκεί στον Κουμπέ, ήταν χωρίς πλάκες. Γεμάτο εμπόδια. Ένα υπερυψωμένο καπάκι. Της αποχέτευσης ίσως. Του μπέρδεψε τα πόδια. Έχασε την ισορροπία του. Έπεσε κάτω. Με το πλάι.

Τα αυτοκίνητα εξακολουθούσαν να περνούν. Κανένας οδηγός δεν σταμάτησε. Με τα χίλια ζόρια σηκώθηκε στα γόνατα. Παραπάνω δεν μπορούσε. Πονούσε λίγο στο γοφό. Ήταν. Έμεινε εκεί. Στα τέσσερα. Πάνω από 10 λεπτά. Μέχρι που σταμάτησαν, σχεδόν ταυτόχρονα 2 οδηγοί. Άγνωστοι μεταξύ τους. Τον ρώτησαν αν είχε χτυπήσει, αν πονά πουθενά. Απάντησε αρνητικά. Τον σήκωσαν με πολύ δυσκολία. Ήταν βαρύς. Προσπάθησαν να τον βάλουν στο ένα αυτοκίνητο. Για να τον πάνε σπίτι του. Εκεί ήθελε να πάει. Μα δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος. Δεν μπορούσε να περπατήσει. Τον κρατούσαν εκεί όρθιο. Δεν είχαν άλλη επιλογή. Ειδοποίησαν τη γυναίκα του, μέσω κινητού.  Πήραν και το 166.

Πρώτη ήρθε η γυναίκα του. Από μακριά φώναζε. Κατακόκκινη.

Μου ήθελες και βόλτα παλιόγερε. Να τώρα. Έπεσες. Μισερώθηκες. Δεν με λυπάσαι; Πως θα σε νταγιαντίζω εδά;

Το ασθενοφόρο αργούσε να έρθει. Ακολούθησε τηλεφώνημα στο 100. Μέσα σε 10 λεπτά ήρθε επιτέλους. Ο συνοδηγός , που ήταν και ανειδίκευτος, είχε όρεξη για κουβέντα. Και πλακίτσα.

Άντε κάνατε μια καλή πράξη σήμερα. Παππού που πονάς; Ωχ, μόλις πάμε στο νοσοκομείο, σε βλέπω στο χειρουργείο. Και καλά σαράντα μετά….

(Αφιερωμένη αυτή η ιστορία,  εξαιρετικά.  Σε έναν  γνωστό Χανιώτη. Ο οποίος κάθε φορά που μιλά και γράφει για αλληλεγγύη,  μία ρεύση,  την παθαίνει. Στο κάτω  αριστερό-σφαίριο του. Καθότι "αριστερός". Πέρασε με το μηχανάκι του. Και δεν σταμάτησε… )

Δεν υπάρχουν σχόλια: