Συνήθως.
Την ώρα που δύει ο ήλιος.
Είμαι στο χωράφι.
Δουλεύοντας.
Με περίσσιο άγχος.
Να τελειώσω.
Πριν με προλάβει … ανολοκλήρωτο το σκοτάδι.
Αλλά άμα μου κάτσει.
Και είμαι αραχτός.
Του δίνω και καταλαβαίνει.
Όπως συνέβει σήμερα....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου