Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Η απόλυτη εξόντωση.



Κάνεις αγώνα.
Να τα φυτέψεις.


Τόσα δα μικρά  σποράκια.
Μαρουλάκια.
Στα κυπελλάκια.
Με τη κοπριά.
Να τα προστατέψεις.
Από τα σαλιγκάρια.
Τα πουλιά.
Να τα ποτίζεις στην ώρα τους.
Για να μην καταστραφεί.
Το ριζικό τους σύστημα.
Όταν πια, είναι έτοιμα για μεταφύτευση.
Να ετοιμάσεις το χωράφι.

Και αφού τα μεταφυτέψεις.
Πας την άλλη ημέρα.

Να τα δεις.


Βλέπεις να είναι πολλά μαραμένα.
Σε πιάνει σύγκρυο.
Υποψιάζεσαι.
Τι είναι.

Τα φυτά είναι φαγωμένα.
Ακριβώς εκεί που βγαίνει.
Ο τρυφερός κορμός τους.
Από το χώμα.
Σκάβεις λίγο.
Με το χέρι.
Προσεχτικά.
Και βρίσκεις το δράστη.


Τον εγκληματία.
Του τσερατά το μιαρό.

Είναι ένας Καραφατουμάς.
Κάμπια.
Ύπουλη.
Τι κάνεις;
Φωνάζεις τον Δένδοια;
Αναζητάς με τιτίβισμα, την βοήθεια πίου-πίου, του Αδόνειδος;
Προσμένεις μία εντολή του Τώνη να έρθει ο εισαγγελέας και τα ΜΑΤ;
Κάνεις ευχές, να βάλει ο Γιαννάκης, το γλυμμένο,  φόρο;
Καλά περίμενε.
Να φας μαρούλι.
Όχι να πουλήσεις!
Τι κάνεις;
Έχεις, δεν έχεις νύχια.
Όχι για να ξυστείς.
Μα σε πρώτη φάση να ψάξεις.
Σκαλίζοντας το χώμα.
Κοντά  σε όλα τα φαγωμένα μαρουλάκια.
Να τις βρεις.
Κρυμμένες.
Και αφού τις βρεις.
Τι τους κάνεις;
Εφαρμόζεις στη πράξη.
Τη θεωρεία των 2 άκρων.
Των δάχτυλων.
Που τα ενώνεις.
Και…
… Κλα-τςςςς!


Ο βάκιλος Θουριγγίας δεν τις πιάνει.
Υπάρχει ένα σκεύασμα στο εμπόριο.
Παρόμοιο με το βάκιλο.
Με 12 κιλά, καλύπτεις ένα στρέμμα.
Μα το κιλό κοστίζει 33 Ευρώ.
Μια ο νέος φόρος.
Μια το σκεύασμα.
Έχασες το χωράφι.
Υπάρχει όμως και άλλος τρόπος.
Πιο οικονομικός.
Το σκορδοζούμι ή το κρεμμυδοζούμι.
Που πρέπει να έχεις έτοιμο.
(Άλλη ώρα θα σας πω.
Πως τα φτιάχνουμε.)
Κάνεις ένα ριζοπότισμα.
Μοσχοβολά ο τόπος.
Τόση μοσχοβολιά οι κάμπιες δεν την αντέχουν.
Και μεταναστεύουν.
Στου αγαπημένου γείτονα το χωράφι….







Δεν υπάρχουν σχόλια: