Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Σαλτάρισμα….



Εκεί εις τας ανοιξιάτικας  εξοχάς.
Με το πλέριο.  
Αρωματισμένο οξυγόνο.
Βολοδέρνει.
Στον ελεύθερο χρόνο του.
Από  ξένες υποχρεώσεις.
Και φέσια.
Προσπαθώντας.
Να φυτέψει.
Τοματουλίνια.
Κολοκυθουλίνια.
Και άλλα τινά.
Καλοκαιρινά ζαρζαβατικουλίνια.
Του ήρθε.
Ολωσδιόλου ξαφνικά.
Κάτι σαν  κάψιμο.
Του εγκεφάλου.
Και αναρωτήθηκε.
Ποιος είναι.
Που είναι.
Πόσο είναι.
Αυτός.
Ο θεόρατος,  αόρατος…….
.

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Τουρλού – τουρλού….



Με αυτάς.
Τασκαταπληκτικάς.
Ειδήσεις.
Δεν προλαβαίνουμε.
Να πάρουμε ανάσα.
Να βαρεθούμε βρέ παιδί μου.
Τη μια τρόμος.
Την άλλη αγανάκτηση.
Στα ενδιάμεσα βρισιές.
Χάχανα νευρικά.
Μούντζες.
Αγωνία. 
Απογοήτευση.  
Αμφισβήτηση.
Να μην ξέρεις από που. 
Θα σου έρθει τι.

Ποικιλία να υπάρχει στη ζωή μας…..


Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Αυγά μας καθαρίζουν….





Καλά κρατεί. Η ειδησεογραφική. Εμποροπανήγυρης. Των μοσχοπληρωμένων τελάληδων. Της παρακμής. Της συμφοράς. Της υποκρισίας. Της αυθαδέστατης γελοιότητας. Της ενορχηστρωμένης. Κατευθυνόμενης. Ηλιθιολαγνείας. 


Και το γέλιο τρελό. Ξοδεμένο αβίαστα. Μέχρι δακρύων. Αγάλι συνάνθρωποι.........

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Έξοχα…..





Τώρα που έχει βγάλει η γης πολύ χορτάρι. Που ανθίζει μαζί με τα κλαριά. Που μοσχοβολούν οι ρεματιές. Που από το κελάιδισμα  των πουλιών, αντιλαλούν οι κάμποι. Και οι ραχούλες βεβαίως.

Τι είναι πιο επικίνδυνο να συμβεί, σε ένα ξωμάχο;




Καθώς μαζώνει αβρονιές και αγριοσφάραγγα. Να τζουρογκρεμιστεί; Προσγειωμένος, τα ανάσκελα ή μπρούμουτα, σε μια συστάδα βάτων; Στο πάτο ενός βαθιού χαντακιού;

Ας πρόσεχε!



Να πατήσει, κόβοντας παχάκια και ραδικοβλάστακα,  ένα αγουροξυπνημένο φίδι, που λιάζει τη κορμάρα του;

(Τα φίδια της Κρήτης δεν είναι δηλητηριώδη!!)



Όταν δεν αφήνει χοχλιό για χοχλιό, να τον βομβαρδίζουν, με κουτσουλιές, τα περιστέρια, ενός καλού γείτονα;

Περιστέρια είναι. Ένας άλλος καλλίτερος γείτονας θα τα … φολιάσει! 
Το πιο επικίνδυνο. Το πιο απρόβλεπτο είναι. Εκεί που ανέμελος δουλεύει. Ή χαζολογά. Εκστασιασμένος. Μαστουρωμένος. Από τη νιρβάνα. Τη βαρβατίλα. Τούτης δω της άνοιξης. Να σκοτεινιάσει ο ουρανός. Να τον κουφάνει ο βόμβος. Δίπλα του. Από πάνω του. Από γύρω-γύρω.   



Ενός σμήνους. Χιλιάδων μελισσών. Αδέσποτων. Που την κοπάνησαν από την κυψέλη τους. Μαζί με την βασίλισσα…


Σάββατο 18 Απριλίου 2015

Άκου εμ-μονές!




 Πυρομανής δεν είμαι.


Αλλά κάποιες εμμονές.


Τις έχω.