Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2014

Με ξένα … μελομακάρουνα;



Πριν από λίγες ημέρες.
Έγινα αποδέκτης.
Εμμέσως.
Αυτού του φακέλου.


Εις  διπλούν.
Διαβάζοντας τον αποστολέα.
Ανατρίχιαξα.
Χωρίς αυτοπεποίθηση.
Απαισιόδοξος.
Αλλά γεμάτος περιέργεια.
Τους άνοιξα.
Με χέρια τρεμάμενα.
Γιατί να το κρύψω.
Διότι πια.
Κανείς δεν ξέρει.
Τι του ξημερώνει.
Από πού του έρχεται.
Η απανταχούσα.
Κατραπακιά.
Βρήκα αυτή τη κάρτα.


Δεν λέω.
Είναι κάτι τις ρομαντικό.
Την εποχή των κοινωνικών δικτύων.
Των εσ-εμες, μι-μι-ες, ή μέϊλ κλπ.
Να σου στέλνουν ευχετήριες κάρτες.



Η ρομαντζάδα.
Προσωποποιημένη πια.
Δεν σταματάει εκεί.
Φτάνει στο λιμάνι.
Στο Ενετικό λιμάνι.
Εκεί που το κυματάκι.
Κάνει πλάτσα πλούτσα.
Στήνεται.
Και μοστράρει.
Την αφεντομουτσουνάρα του.
Σαν Άγιος Βασίλης.
Με …. πολιτικά.
Το γεγονός.
Ότι ήταν.
Κατ’ εξακολούθηση.
Στο παρελθόν.
Υποψήφιος.
Γενικώς.
Στη συνέχεια.
Εκλεγμένος  ή μη.
Και τώρα τοποθετημένος.
Ως «Διευθυντής Γενικού Κ.Κ. ΚΡΗΤΗ 1 
του Υπουργείου Δικαιοσύνης».
Δηλαδή Διευθυντής στις νέες.
Ολοκαίνουργιες.
Φυλακές Αγυιάς.
Οι κάρτες αυτές.
Και όλες οι άλλες.
Που πιθανόν στάλθηκαν.
Μέσω των ΕΛΤΑ.
Και σε άλλους. 
Πληρώθηκαν.
Από τον άξιο μισθό του;
Ή Χρεώθηκαν.
Στα έξοδα του «καταστήματος».
Εκεί όπου.
Οι «φιλοξενούμενοι».
Σιτίζονται.
Με το υπερβολικό ποσό.
Των δύο Ευρώ.
Ημερησίως.
Ε;






Δεν υπάρχουν σχόλια: