Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Και στην άλλη επίσκεψη με το καλό!



Σήμερα το απόγευμα είχα επισκέψεις. Από μία μικρή ομάδα φοιτητών του ΜΑΪΧ, που κάνουν μεταπτυχιακό πάνω στην Αειφόρο Ανάπτυξη. Αίγυπτος, Αρμενία Ουγγαρία, Συρία και Ελλάδα οι χώρες προέλευσης τους.
Η επίσκεψη κράτησε 2 ολόκληρες ώρες. Θα κρατούσε σίγουρα περισσότερο, μα ο δυνατός,  παγωμένος αέρας που φυσούσε δεν άφησε.
Φορούσα επίτηδες ρούχα της δουλειάς. Σε όλες τις επισκέψεις αυτό κάνω. Για να μην νομίζουν πως οι βιοκαλλιεργητές είμαστε αγρότες του σαλονιού.
Τους μίλησα για τη βιολογική γεωργία, τα είδη που καλλιεργώ, τους τρόπους καλλιέργειας, το εμπόριο και φυσικά τη γραφειοκρατία. Κάναμε επίσης μια μικρή βόλτα. Για να δούν τις καλλιέργειες. Ή καλλίτερα ότι άφησε ο πρόσφατος παγετός από αυτές.
Το ενδιαφέρον που έδειξαν ήταν μεγάλο. Οι ερωτήσεις τους ήταν πολλές και ουσιαστικές. Ως καλό ακροατήριο που ήταν με βοήθησαν να  πω και να  δείξω περισσότερα πράγματα, από ότι λέω ή δείχνω συνήθως.
Δοκίμασαν και μανταρίνια. Ξετρελάθηκαν. Μου είπαν ότι η νοστιμιά τους, δεν έχει καμία σχέση με αυτών που πωλούνται στις πατρίδες τους. Εκεί που έδωσαν ρέστα ήταν με τα αβοκάντο.  Ορισμένοι έβλεπαν δέντρο αβοκάντο πρώτη φορά. Οι περισσότερες φωτογραφίες που τράβηξαν ήταν με αυτά.

 Κοντολογίς περάσαμε ένα πολύ ευχάριστο απόγευμα. Ειδικά εγώ, που το προηγούμενο της ημέρας ήταν αρκετά αγχοτικό και περιπετειώδες.  Η επίσκεψη τους με βοήθησε να ηρεμήσω. Να χαλαρώσω. Τόσο που να σχολάσω, με το που έφυγαν. Ας είχα δουλειά ακόμα να κάνω.
Για αυτό δεν λέω ποτέ όχι σε τέτοιου είδους επισκέψεις. Όση δουλειά και αν έχω. Όσο κουρασμένος και αν είμαι….

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Ένας δειγματοληπτικός έλεγχος.


Ο Θεός της τηλεφωνίας εκείνη την ημέρα, είχε κέφια. Έστελνε τηλεφωνήματα στο κινητό μου ασταμάτητα. Επιθυμητά, ανεπιθύμητα, ευχάριστα, δυσάρεστα, κουραστικά. Ότι μπορεί να σου τύχει όταν έχουν πολλοί τον αριθμό. Ένα από αυτά ήταν απρόβλεπτο. Ήταν από τον ελεγκτή της ΔΗΩ που με ελέγχει. Μου ανακοίνωσε ότι, είχα επιλεγεί, από τα κεντρικά της ΔΗΩ, μαζί με άλλους Χανιώτες συναδέλφους, να μας γίνει δειγματοληπτικός έλεγχος.
Κανονίσαμε,  την ημέρα που θα πήγαινε στους άλλους,  να ερχόταν και σε μένα. Η ημέρα αυτή ήταν μετά από 2 ημέρες που δεν θα έβρεχε.
Όταν ήρθε, πήγαμε σε εκείνο το χωράφι που υπήρχαν οι πιο πολλές καλλιέργειες. 
Από αυτές επέλεξε να πάρει δείγμα από τα μαρούλια. 

 Φόρεσε ένα  γάντι στο χέρι, με το οποίο θα έπαιρνε τα δείγματα  και ξεκίνησε.

Από την αρχή.

Έκοβε φύλλα από τα φυτά.

Τα τοποθετούσε σε 2 ειδικές σακούλες. 

 Μέχρι να φτάσει στο τέλος, οι σακούλες είχαν κοντογεμίσει.

 Τις έκλεισε αεροστεγώς και  τις σφράγισε.

 Συμπλήρωσε τα συνοδευτικά έγγραφα, τα οποία υπογράψαμε και οι 2.
Και έφυγε για τον επόμενο.
Από τότε έχουν περάσει 2 μήνες. 
Τα αποτελέσματα των αναλύσεων, όπως μου είχε πει,  θα έβγαιναν σε 15 εργάσιμες ημέρες. Θα τα μάθαινα αν ήμουν παραβάτης. Παραβάτης δεν ήμουν. Αλλά ούτως ή άλλως  ήξερα. Ότι "καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται".....

Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2013

Ύπνος μαρτύριο….


 ..Με τη κακιά λύσσα
 ζευγαρώματος
που έχει πιάσει
τις αλανιάρες γάτες.

Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Εδώ είναι ο Παράδεισος και η κόλαση εδώ.


 Ο καθείς ότι του περισσεύει δίνει.

 Οι καλοί άνθρωποι δίνουν ευχές.

 Οι κακοί κατάρες.


Άμα πιάνουν κιόλας, ζήτω που καήκαμε....

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013

Έλα να κυλιστούμε στις τσουκνίδες ντά-ρλι-νγκ!


 Αυτή την εποχή τα χωράφια είναι γεμάτα τσουκνίδες. 

 Η τσουκνίδα ως γνωστό είναι μεταξύ άλλων και βότανο

 Όταν έφτιαχνα το πρόγραμμα καλλιέργειας, για τη ΔΗΩ, που με ελέγχει,  είχα φροντίσει να δηλώσω και  «τσουκνίδα αυτοφυή». Το έκανα για να μπορέσω να πάρω πιστοποιητικό. Πράγμα το οποίο έκανα. 

 Κάθε πρωί κόβω αρκετή ποσότητα,  και τη πηγαίνω, φρέσκια-φρέσκια στη «γαία». Δεν τη χρεώνω. Έτσι ο κόσμος, όποιος θέλει τέλος πάντων, τη παίρνει δωρεάν. Νομίζω ότι είναι κοροϊδία, να πουλήσω κάτι, το οποίο υπάρχει από μόνο του στη φύση και δεν έχω κοπιάσει ή δεν μου έχει κοστίσει  η παραγωγή του.
Χθες το μεσημέρι, πριν πάω στο ραδιόφωνο, πέρασα για λίγο από τη «γαία» της Δημητρακάκη. Είδα στο ταμείο μία κυρία που είχε πάρει  ένα μάτσο τσουκνίδας,  να λέει κάτι με έντονο και επιθετικό ύφος στη κοπέλα του ταμείου. Η ταμίας μόλις με αντιλήφθηκε, με φώναξε ανακουφισμένη, για να δώσω εξηγήσεις στη κυρία. Την άκουσα αποσβολωμένος.
Γιατί αυτή η τσουκνίδα είναι έτσι; Τα φύλλα της είναι μεγάλα και καταπράσινα. Τα κοτσάνια της είναι πολύ  τρυφερά. Δεν είναι όπως αυτή που φυτρώνει στο χωράφι της. Η δική της έχει πιο μικρά φύλλα και πιο ανοιχτόχρωμα. Είναι και σκληρή. Μήπως η δική μου είναι μεταλλαγμένη;

 Τη κοιτούσα και δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Ειλικρινά. Το μόνο που σκεπτόμουν ήταν πως,  πολύ ευχαρίστως θα της κοπάναγα  τη τσουκνίδα στο πρόσωπο. Ή να της έλεγα ότι «όχι κυρία μου δεν θα τη πάρεις μαζί σου και να πας να κόψεις από το χωράφι σου, δικιά μου είναι, ότι θέλω τη κάνω». 

 Σεβάστηκα την ιδιότητα της ως πελάτισσας σε ένα κατάστημα που δεν μου ανήκει. Και την έστειλα στα ψαχτήρια του διαδικτύου. Να δει φωτογραφίες και πόσα είδη τσουκνίδας υπάρχουν. Όσο για τη δική μου; Αυτή φυτρώνει στα χωράφια μου και αν της αρέσει. Δεν είναι μεταλλαγμένη Το σπόρο όμως τον έφερα από τον Άρη. Το πλανήτη Άρη….

Τετάρτη 23 Ιανουαρίου 2013

Μία ιστορική συνάντηση.


Το 2006 ιδρύθηκε στα Χανιά, ένας Αγροτικός Συνεταιρισμός Βιολογικών Προϊόντων. Και λίγο μετά,  μέσα από αυτό το συνεταιρισμό προέκυψε η Ομάδα Παραγωγών «Βιολογική Κρήτη». Ως ένας από τους βασικούς πρωτεργάτες, της ιδρύσεως αυτής της Ομάδας, αλλά και ως μέλος του Εποπτικού ή του Διοικητικού, κατά καιρούς,  της «γαία», ήλπιζα ότι η συνεργασία ανάμεσα στην Ομάδα Παραγωγών και τον (αστικό) Συνεταιρισμό Παραγωγών Καταναλωτών Οικολογικών Προϊόντων «γαία», θα ήταν δεδομένη. Φυσικά προς όφελος όλων.
Έπρεπε να περάσουν 7 ολόκληρα χρόνια, για να γίνει μία συνάντηση  των 2 Διοικητικών Συμβουλίων για να συζητήσουν. Να ψάξουν και να βρουν τους εφικτούς τρόπους συνεργασίας.
 
Η συνάντηση ... συνέβη χθες βράδυ.
Αμοιβαία συναινέση!
Μέσα σε πολύ καλό κλίμα.
…. Εύκρατο!

Γιατί όμως πέρασαν τόσα χρόνια χωρίς καμία επίσημη επαφή;
Ο δρόμος δεν ήταν δύσκολος, μακρύς, ανηφορικός ή γεμάτος εμπόδια.
Υπήρξε καταρχήν,  μεγάλο μποτιλιάρισμα από καβαλικεμένα καλάμια. Πυξίδα δεν καταδέχτηκε κανείς να χρησιμοποιήσει. Γιατί κρίθηκε ως ξεπερασμένη. Και το τζι-μπι-ες είχε μπλοκάρει. Στο «Τρίγωνο  του  Διαβόλου». Χανιά-Αγυιά- Κίσσαμος...
 Είμαι αισιόδοξος ότι κάτι πολύ καλό θα προκύψει. Έστω και με τόσα χαμένα χρόνια καθυστέρησης. 
Ας μου έμεινε το ... μάλλιασμα της γλώσσας!
Ήταν μια εμπειρία.
Και μάθημα υπομονής..............

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2013

Τα μοσχομυρωδάτα.

Σήμερα δούλευα στο Ακρωτήρι. Καθάριζα τις ελιές. Από τα ξεράδια.  Τελειώνοντας και στην άκρη του χωραφιού, κοντά στο δέτη, με περίμενε μία έκπληξη. Ευχάριστη έκπληξη. 

 Αυτά τα μανουσάκια.

Άλλες χρονιές δεν υπήρχαν εκεί. 

 Πως βρέθηκαν, πως φύτρωσαν, δεν ξέρω.  

 Καθόμουν και τα χάζευα. Πολύ ώρα. 

 Ύστερα θυμήθηκα να τα βγάλω και φωτογραφία.

 Ευτυχώς το χωράφι είναι περιφραγμένο. 
Καλά. 
Δεν μπαίνουν πια ούτε αδέσποτα πρόβατα ή κατσίκες. 
Ελπίζω να πολλαπλασιαστούν και να παραμείνουν εκεί….

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Ακόμης;



Εσείς νοικοκυραίοι....


Τρομάξτε…. 




….επιτέλους!

Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Και τι γλάστρας!



Η Δικαιοσύνη.
Έκλεισε.
Τελείωσε.

 Ως τυφλή.

 Κάνοντας μία νέα αρχή.
Καριέρας.
Αυτής της ζαρντινιέρας.


Κοινώς γλάστρας.

Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013

Εκεί που η σιωπή συναντά την αδιαφορία.


 Πολυθεάματα τσίρκου άνευ άρτου.

 Ρητορικές σιωπές.
Παραπολιτικός θόρυβος.
Αντεστραμμένες κοινοτυπίες.
Πολύφερνες κενολογίες.
Φθαρμένες φράσεις.
Ασύνδετα σχήματα λόγου ευτραπελίας.
Κραυγαλέα θαυμαστικά.
Του μπιχλιμπιδένιου εαυτού τους.
 Τα σημαίνοντα κατασπαράσσουν τα σημαινόμενα.

 Φυτεύουν  στα ξερατά τους  σκιές.

 Φυτρώνουν σκοτάδια.

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Δίκοκκο σιτάρι … όπως δίκοκορκο αυγό;



Tο Δίκοκκο Σιτάρι (Triticum dicoccum) είναι ένα από τα αρχαιότερα δημητριακά που είναι γνωστά στον άνθρωπο. Αναφέρεται και ως Ζειά, Βρίζα, Όλυρα, Emmer (Γερμανία), Farro (Ιταλία) και ορισμένες φορές συγχέεται με το Ασπροσίτι (γερμαν. Dinkel). Κάποιοι το μπερδεύουν και με το καλαμπόκι, επειδή Zea mais είναι η επιστημονική ονομασία του αραβοσίτου.
Το αρχέγονο Δίκοκκο σιτάρι καλλιεργήθηκε αρχικά σε μια γεωγραφική ζώνη που εκτεινόταν από την Ν. Ανατολική Τουρκία μέχρι τις κοιλάδες της Μεσοποταμίας.
Η εξημέρωση του, οδήγησε στο να καλλιεργείτε σε πολύ μεγάλη κλίμακα στην Μ. Ασία και την Ν. Ευρώπη περίπου μέχρι  το 3.000 π.χ., οπότε η καλλιέργεια του γνώρισε φθίνουσα πορεία λόγω της επικράτησης των παραγωγικότερων σταριών (σκληρό-μαλακό).

Σύμφωνα με ευρήματα σε ανασκαφές στη Μικρά Ασία ανακαλύφθηκαν σπόροι Δίκοκκου Σιταριού από το 12.000 π.Χ. και το χρησιμοποιούσαν για την παρασκευή του ψωμιού μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 20.


Στην αρχαιότητα δεν έτρωγαν ψωμί από απλό σιτάρι (μονόκοκκο). Το μονόκοκκο σιτάρι το είχαν ως τροφή των ζώων και το ονό­μαζαν πυρρό.

Οι αρχαίοι Έλληνες έτρωγαν ψωμί από Δίκοκκο Σιτάρι, θεωρώντας πολύ σημαντική και θρεπτική την αξία του. Σχετικές αναφορές έχουμε από τον Όμηρο στην Ιλιάδα αλλά και από διάφορους κλασικούς.
Ο Μέγας Αλέξανδρος έτρεφε τη στρατιά του μόνο με Δίκοκκο Σιτάρι.


Το  1928 απαγορεύτηκε σταδιακά το δίκοκκο, και μέχρι το 1932 καταργήθηκε τελείως η καλλιέργειά του στην Ελλάδα. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει περιζήτητο λόγω των πολύτιμων χαρακτηριστικών:
- Τα προϊόντα από Δίκοκκο Σιτάρι περιέχουν 40% περισσότερο μαγνήσιο και τα ζυμαρικά του είναι πολύ πιο ελαφριά από τα κοινά ζυμαρικά.
- Το μαγνήσιο επιπλέον ενεργοποιεί τις ενζυματικές διαδικασίες του μεταβολισμού.
- Περιέχει υψηλά ποσοστά του αμινοξέος Λυσίνη που καθιστά τα ζυμαρικά που παράγονται από αυτό ιδιαίτερα εύπεπτα.
- Η Λυσίνη, ακόμα, ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και είναι το βασικό στοιχείο στη βιοχημική λειτουργία του εγκεφάλου.
- Το αλεύρι από Δίκοκκο Σιτάρι δεν συντείνει στο φράξιμο των αρτηριών, διότι έχει πολύ λίγη γλουτένη.
- Έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, φυτικές ίνες και μέταλλα.
Την τελευταία δεκαετία δημιουργήθηκαν προσδοκίες για τη διατροφή ανθρώπων που πάσχουν από δυσανεξία σε γλουτένη, με ψωμί και αρτοσκευάσματα από το Δίκοκκο (αλλά και το Μονόκοκκο). Έχει διαπιστωθεί από πρόσφατες ιατρικές και γενετικές έρευνες ότι ορισμένες ποικιλίες Δίκοκκου σιταριού έχουν πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε γλουτένη. Είναι όμως προφανές ότι χρειάζεται μεγαλύτερη επιβεβαίωση αυτών των ερευνητικών ευρημάτων προτού χρησιμοποιηθούν ανεπιφύλακτα τα προϊόντα αυτά.


 Το ψωμί από δίκοκκο σιτάρι είναι σκούρο και επίπεδο.
Σήμερα στην περιοχή της Τοσκάνης της Ιταλίας πωλείται ως «farro» ενώ στη Τουρκία «emmer». Από δίκοκκο παρασκευαζόταν κατά κανόνα το πλιγούρι. 


Ήδη καλλιεργούνται, επίσημα,  2000 στρέμματα δίκοκκου σιταριού στην Ελλάδα. Κυρίως στη Μακεδονία. Η καλλιέργεια δεν αξιολογείται ως απαιτητική διότι μπορεί να αποδώσει σε φτωχά και άγονα εδάφη, ως λίπασμα η ζωική κοπριά, με αντοχή στην ξηρασία, και στις συνήθεις ασθένειες που πλήττουν τα δημητριακά. Η έντονη τάση του δίκοκκου για αδέλφωμα και το ύψος του, το κάνει ιδιαίτερα ανταγωνιστικό έναντι των ζιζανίων, σε σημείο η καλλιέργεια να μην απαιτεί την εφαρμογή ζιζανιοκτονίας.

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Αυτοί, γινόμαστε εμείς.



Είναι αποκρουστικοί. 
Αισθητικά.
Το πομπώδες πολύμορφο εκκωφαντικό τους τίποτα.
Εκπέμπει μία  ανατριχιαστική απέχθεια.
Το ποιόν, το ήθος και το ύφος τους 
παραπέμπουν σαφέστατα 
στην έλλειψη δημοκρατικής αγωγής.
Και παιδείας.
Ναι είναι τέρατα.
Τηλεοπτικά.
Που εξακολουθούμε 
να  βλέπουμε,
ακούμε, 
πιστεύουμε, 
επικροτούμε, 
παπαγαλίζουμε.
Ακόμα πιο επικίνδυνο.
Να φανατιζόμαστε. 

Με τις μπούρδες τους…..

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2013

Ηφα(ι)στειότητες….


 Καταλήψεις.
Ανακαταλήψεις.
Συλλήψεις.
Γκαζάκια.
Εμπρησμοί.
Καλάσνικοφ.
Πυροβολισμοί.
Πολεμικά ανακοινωθέντα.
Υπό δοκιμή εμφυλίου.
Λεκτικές στρακαστρούκες.

 Για να φοβηθεί και ο καναπές.
Του νοικοκύρη.
Που κοιμάται.

 Πάνω στο καναπέ.
Ζαλισμένος από τη τηλεόραση.
Και την εικονικά γλυκιά θαλπωρή.

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Τα τυράκια.


Πριν από λίγες ημέρες.
Από «Τα Νέα».
Του Ψυχάρη.
Εν μέσω  τυφώνα.
Του φορομπηχτικού τερατουργήματος. 
Εμπαιγμού με τις  λίστες φοροφυγάδων.
Αμολήσανε δημοσκόπηση.
Εγκυρότατη.  
Με προβάδισμα.
Μισής μονάδας.
Της ΝΔ.

 Στον επόμενο τόνο.
Θα σκάσει νέο γκάλοπ.
Στον αέρα του « ΜΕΓΚΑ ΣΚΑΪ».
Πρώτο κώμα.
Στις προτιμήσεις των δημοσκοπησμένων.
Θα είναι ο «ΠΑΩ».
Αλλούθε.
 Στα αναγκαστικά τάγματα «δωρεάν  εργασίας»……