Απογοήτευση.

Χθες βράδυ.

Ήμουν σε μία μάζωξη.

Κάτι σαν συνέλευση.

Μιας μικρής ομάδας.

Ανθρώπων.

Με ίδιους στόχους.

Κοινά ιδανικά.

Πολλά οράματα.

Για το μέλλον.

Ένας από αυτούς.

Ισχυρογνώμων.

Και ανισόρροπος.

Βαριάς μορφής.

Ένας άλλος.

Δημοκράτης.

Αριστερός.

Του γνωστού.

Αποφασίζει το ανυπέρ-βλητο εγώ μου  και διατάσει.

Και ένας τρίτος.

Αλτρουιστής.

Με κεκαλυμμένη.

Περίτεχνα.

Την ιδιοτέλεια.

Των μικρών συμφερόντων.

Τίναξαν.

Στον αέρα.

Τη συγκέντρωση.

Σκορπώντας.

Τα οράματα.

Διαλύοντας.

Τους στόχους.

Παντού.

 Τα πάντα.

Της σύγχρονης.

Ελληνικής.

Κακομοιριάς….