Σήμερα το απόγευμα είχα επισκέψεις.
Από μία μικρή ομάδα φοιτητών του ΜΑΪΧ, που κάνουν μεταπτυχιακό πάνω στην Αειφόρο
Ανάπτυξη. Αίγυπτος, Αρμενία Ουγγαρία, Συρία και Ελλάδα οι χώρες προέλευσης τους.
Η επίσκεψη κράτησε 2 ολόκληρες ώρες.
Θα κρατούσε σίγουρα περισσότερο, μα ο δυνατός, παγωμένος αέρας που φυσούσε δεν άφησε.
Φορούσα επίτηδες ρούχα της δουλειάς.
Σε όλες τις επισκέψεις αυτό κάνω. Για να μην νομίζουν πως οι βιοκαλλιεργητές είμαστε
αγρότες του σαλονιού.
Τους μίλησα για τη βιολογική
γεωργία, τα είδη που καλλιεργώ, τους τρόπους καλλιέργειας, το εμπόριο και φυσικά
τη γραφειοκρατία. Κάναμε επίσης μια μικρή βόλτα. Για να δούν τις καλλιέργειες. Ή
καλλίτερα ότι άφησε ο πρόσφατος παγετός από αυτές.
Το ενδιαφέρον που έδειξαν ήταν
μεγάλο. Οι ερωτήσεις τους ήταν πολλές και ουσιαστικές. Ως καλό ακροατήριο που ήταν
με βοήθησαν να πω και να δείξω περισσότερα πράγματα, από ότι λέω ή δείχνω
συνήθως.
Δοκίμασαν και μανταρίνια. Ξετρελάθηκαν.
Μου είπαν ότι η νοστιμιά τους, δεν έχει καμία σχέση με αυτών που πωλούνται στις
πατρίδες τους. Εκεί που έδωσαν ρέστα ήταν με τα αβοκάντο. Ορισμένοι έβλεπαν δέντρο αβοκάντο πρώτη φορά.
Οι περισσότερες φωτογραφίες που τράβηξαν ήταν με αυτά.
Κοντολογίς περάσαμε ένα πολύ ευχάριστο
απόγευμα. Ειδικά εγώ, που το προηγούμενο της ημέρας ήταν αρκετά αγχοτικό και
περιπετειώδες. Η επίσκεψη τους με βοήθησε
να ηρεμήσω. Να χαλαρώσω. Τόσο που να σχολάσω, με το που έφυγαν. Ας είχα δουλειά
ακόμα να κάνω.
Για αυτό δεν λέω ποτέ όχι σε τέτοιου
είδους επισκέψεις. Όση δουλειά και αν έχω. Όσο κουρασμένος και αν είμαι….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου