Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Τα ρέστα σε ισόβια ενοικίαση ομπρελοξαπλωτούρας, στο Μπάλο, παρέα με τα σκουπίδια... (είπαμε, είναι αφιερωμένο!)






Φωνάχτε τη.
Φωνάχτε τη!
Αφού είναι Κισσαμίτισα...
.... πρέπει να δώσει μία συναυλία υπέρ της σωτηρίας (της ψυχής) του Μπάλου.
Πρώτη θέση πολυθρόνα - παραλία, τα σκου… - συγνώμη οι αρχές του τόπου.
Άπασες.
Για να εξιλεωθούν οι γενεές 14, των οι-κολό-γων της ανάπτυξης.

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Άντε και ... Πρωτοψάλτη-σα!

Αυτό το χάλι, δεν το ζήσαμε, εδώ στα Χανιά, αλλά....
.... και αυτά που περάσαμε δεν ήταν και λίγα!
Δεν εύχομαι και του χρόνου, γιατί τέτοιο καλοκαίρι, ποιος θέλει να το ξαναζήσει;
Εξ άλλου, έχομε καιρό ακόμα μέχρι να τελειώσει.....

Παρασκευή 21 Αυγούστου 2009

Αποκαταστήστε μας!






Ξημερώματα μιάς ημέρας, ένα ανθρώπινο χέρι, μας πήρε από τη μαμά μας.



Μας έβαλε σε ένα αυτοκίνητο και μας άφησε στην άκρια ενός χωραφιού.
Μετά έφυγε.
Στην αρχή ήταν ωραία.



Νομίζαμε ότι μας είχαν πάει εκδρομή.



Παίζαμε μεταξύ μας, κυνηγούσαμε τα πουλάκια και από τη χαρά μας γαβγίζαμε πολύ.
Πεινάσαμε όμως, άρχισε να κάνει και ζέστη.



Ψάχναμε να βρούμε τη μαμά μας, αλλά δεν τη βρίσκαμε πουθενά.



Φωνάζαμε, κλαίγαμε, μα εκείνη δεν απαντούσε.
Μέχρι που μας βρήκε ένας άλλος άνθρωπος, μας έβαλε νερό να πιούμε και φαγητό να φάμε, κάτω από τις φυλλωσιές ενός μεγάλου πράσινου δέντρου.
Από τότε έρχεται κάθε ημέρα.
Μας βάζει φρέσκο δροσερό νερό και φαγητό πολύ νόστιμο.
Που το τρώμε όλο.
Αλλά δεν τον αφήνουμε να μας πλησιάσει, ούτε να μας χαϊδέψει.
Τον ευχαριστούμε όμως πολύ, γαυγίζοντας του παιχνιδιάρικα.
Δυστυχώς δεν μπορεί να μας κρατήσει, διότι έχει άλλα 2 σκυλάκια, λίγο πιο μεγάλα από εμάς.
Ψάχνουμε κάποιον ή κάποιους να μας υιοθετήσουν.
Είμαστε αυτό που φαινόμαστε …



3 σκυλάκια, όλα με κάτι, που κρέμεται ανάμεσα από τα πίσω ποδαράκια μας και περίπου 2 μηνών!



Εμβόλια δεν πρέπει να μας έχουν κάνει.



Για περισσότερα κάντε ένα "κλικ", στο e-mail: npgls@yahoo.gr

Πέμπτη 20 Αυγούστου 2009

Δωρεάν προσφορά του "καταστήματος", για πρωτοσέλιδο σε παπαγαλο-καναρινο-κουτσουλιές!


Ο Ρ Γ Ι Α ! ! !

"Χαρούμενοι αρκούδοι"

από βόρεια Ευρώπη

και πάνω Ελλάδα,

έχουν κατακλύσει

τις παραλίες των Χανίων.

Κατ' αγέλες!

Παρενοχλούν χωρίς προσχήματα

κάθε αρσενικό

που τους φαντάζει

ως καρδάρα με μέλι.

Του βουνού και του λόγγου.

Κορίτσια τους άντρες σας.

Και τα μάτια σας.

Δέκα και τέσσερα...
ΥΓ: Υπάρχει και συνέχεια, αλλά ένα - ένα τα καλά θέματα.

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

Σιγά τα ... ωά!

Η συγκεκριμένη φωτογραφία από τη προηγούμενη ανάρτηση, έκανε εντύπωση.
Κυκλοφόρησε ευρέως.
Στο διαδίκτιο και στο τύπο.
Δεν είναι η πρώτη φορά που κάνει την εμφάνιση του, στο Ενετικό λιμάνι των Χανίων, ένας γυμνός και μεθυσμένος.
Δεν γίνεται συχνά, μα γίνεται.
Ειδικά από τη πλευρά του λιμανιού που είναι το Γυαλί Τζαμισί.



Από τα αδειούχα στρατά του ΝΑΤΟ και των λοιπών φίλιων στρατιωτικών δυνάμεων.
Που έρχονται για να … ξεπίξουν τα γάλατα τους.
Ενίοτε δέρνοντας μας κιόλας.
Για πολλές χούφτες δολάρια.
Ποιος μπορεί να το αρνηθεί;

Γιατί τα γράφω όλα αυτά.
Με ενόχλησε που μία κίτρινη φυλλάδα, τις δημοσίευσε χωρίς να με ρωτήσει, χωρίς να αναφέρει τη προέλευση της και ο τρόπος με τον οποίο τις χρησιμοποίησε , που ήταν παραπλανητικός και ..καναρινί.


Ο ταλαίπωρος τουρίστας της φωτογραφίας, ήταν τύφλα στο μεθύσι.
Μόνο οίκτο και γέλιο προκάλεσε, στους ελάχιστους που είχαμε τη … χαρά να τον δούμε.




Για να πω την αλήθεια, δεν είμαι σίγουρος, ότι κατάντησε έτσι πίνοντας μόνο ποτά μπόμπες.
Μπορεί να πέρασε και από τη Πλατεία Τάλω.
Πιο συγκεκριμένα από τη συμβολή της Οδού Θεοτοκόπουλου με τη πλατεία Τάλω.
Εκεί όπου ήταν, την ίδια ημέρα και ώρα, οι άδειοι κάδοι της φωτογραφίας.
Άπλυτοι και … ευωδιαστά βρωμεροί.
Μια γερή ανάσα «καθαρού» αέρα, ήταν ικανή να προκαλέσει από μόνη της αυτή τη … μέθεξη!


Δευτέρα 10 Αυγούστου 2009

Μπα-τί-ντα ντε κο-κό!




Κυριακή 9 Αυγούστου 2009.
Ο ήλιος μόλις έχει ανατείλει.
Στο Ενετικό λιμάνι των Χανίων.
Μια απίστευτη ομορφιά!
Και μια απίστευτη εικόνα, λίγο παρακάτω…
Την ίδια ακριβώς ώρα!



Ναι δεν σας γελούν τα μάτια σας.
Είναι αυτό που βλέπετε!

Ένας εκπρόσωπος, αυτού που λέμε «ποιοτικόθ τουριδμόθ».
Εγκαινιάζει τη νέα πλαζ γυμνιστών «ntirla mpompa»!
Ακριβώς κάτω από το Φρούριο Φιρκά.
Και σε ανώτερα, πολυάστερα επίπεδα ποιότητας….


Κυριακή 9 Αυγούστου 2009


Το Ακρωτήρι Χανίων, είναι γνωστό και ονομαστό για πολλά και καλά πράγματα.
Και ας έγινε γνωστό μόνο για το Κουρουπητό.
Εκτός από τις μεζονέτες, τα συγκροτήματα πέτρινων κατοικιών ή τα σύγχρονα τουριστικά καταλύματα, εξακολουθούν να φυτρώνουν και πεντανόστιμα καρπούζια, πεπόνια και πατάτες.
Παλαιότερα που δεν υπήρχε το νερό του ΟΑΔΥΚ και ήταν όλα άνυδρα, ήταν ακόμα νοστιμότερα.
Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη από τον δρόμο που οδηγεί από το Μοναστήρι της Αγίας Τριάδας στα Χωραφάκια.
Όπου δεξιά και αριστερά υπάρχουν πολλοί καρπουζο-πεπονότοποι.
Τι να κάνουν οι καημένοι παραγωγοί, για να προστατέψουν τους κόπους τους;
Έβαλαν αυτές τις μεγάλες ταμπέλες πάνω σε παλέτες και όποιος επίδοξος καρπουζοκλέφτης ψάρωσε, ψάρωσε.
Δεν ξέρω, αν έπιασαν κάποιο και πως το τιμώρησαν παραδειγματικά.
Αλλά θα είχε πλάκα να μαθαίναμε….

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Δικαίωμα στη διαφορετικότητα!















Το σπόρο του άσπρου καλαμποκιού, το κληρονόμησα από το πατέρα μου .
Κάθε χρόνο φυτεύω, είτε για προσωπική κατανάλωση (μου αρέσουν πολύ περισσότερο από ότι τα κίτρινα και είμαι σίγουρος, ότι δεν υπάρχει μετάλλαξη, τουλάχιστον στο όριο που λέει ο νόμος) είτε για εμπόριο.





Δυστυχώς οι πολλοί καταναλωτές των βιολογικών προϊόντων, δεν τα γνωρίζουν και τα αποφεύγουν.



Οι λίγοι όμως που τα ξέρουν, τους δίνουν και καταλαβαίνουν.
Όταν κοπούν στο σωστό στάδιο ωρίμανσης, είναι πολύ νόστιμα, τρυφερά, δεν κάθονται στα δόντια και κυρίως στο στομάχι.


Σε σχέση με το κίτρινο καλαμπόκι, είναι λίγες ημέρες πιο όψιμο, απαιτεί τις ίδιες καλλιεργητικές φροντίδες, βγάζει περισσότερα κιλά και επειδή τα φύλα που περικλείουν το παύλο, είναι πολλά και σκληρά, δεν το προσβάλουν οι κάμπιες και οι κλασοπαπαδιές.

Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Όχι πια άλλα άλλοθι!


Ωραία ήταν η παράσταση «Βιολογική Γεωργία», της βραδιάς των εγκαινίων, του Αγροτικού Αύγουστου 2009.
Ας είχε απομακρύνει η αντάρα των δακρυγόνων του χειμώνα τους «μεγάλους πρωταγωνιστές». Ας είχε μαράνει τη λαμπρότητα των λοιπών πολιτικών «σελέμπριτυς», η πρόσφατη χρήση του «Λεμπαϊσίντ» για τη δακοκτονία.
Οι εναπομείναντες ντόπιοι πρωταγωνιστές – εκτελεστές των ρόλων της παράστασης τα πήγαν μια χαρά. Ήξεραν τα λόγια τους, ήταν ωραία στημένοι και πειστικότατοι στους ρόλους τους.
Την επομένη, το Σάββατο, κατά τη διάρκεια της άλλης παράστασης – ημερίδας στο Μεγάλο Αρσενάλι, οι πρωταγωνιστές της προηγούμενης βραδιάς των εγκαινίων, δεν έλαμψαν δια της παρουσίας τους.
Ήταν απλά απόντες.
Αποξεχάστηκαν μασουλώντας τα φύλα της δάφνης που έδρεψαν τη προηγούμενη βραδιά.
Για αυτό και η τιμώμενη ηρωίδα του έργου, η «Βιολογική Γεωργία», έμοιαζε σαν καρικατούρα του Μπόστ.
Γιατί;
Ο πρώτος που θα απαντήσει σωστά, κερδίζει δωρεάν εισιτήρια για όλες τις πράξεις της επόμενης παράστασης μυστηρίου και δράματος, με τους ίδιους πρωταγωνιστές: «Ποιος σκότωσε τη Βιολογική Γεωργία;»
Δικαιούμαι να γκρινιάζω, διότι από το 1996, έχω δει πάρα πολλά να γίνονται που δεν έπρεπε και δεν έχω δει επίσης πάρα πολλά, που θα έπρεπε.

Την υγεία μας ας έχουμε και θα τα πούμε εν καιρώ.

(Αυτά τα πράγματα δεν ξεχνιούνται. Με τίποτα!)

Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

Μπορεί η βιολογική γεωργία να θρέψει τη Κρήτη;






Η συζήτηση για τη διατροφική ασφάλεια στα πλαίσια της βιολογικής γεωργίας, προκαλεί άμεσα τη παραπάνω ερώτηση. Κάλλιστα εκφράζει & μία άποψη-θέση, ότι η βιολογική γεωργία δεν μπορεί να θρέψει τις πολύ γρήγορα αυξανόμενες και μεταβαλλόμενες συνεχώς διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού της Κρήτης.
Οφείλω να επισημάνω, ότι κάνοντας με αυτή την έννοια την ερώτηση, παρακάμπτουμε το ζήτημα της κύριας αιτίας για τη πείνα, τη φτώχια και την εξαθλίωση. Το πρόβλημα της διατροφής του πληθυσμού του πλανήτη μας, έχει να κάνει με τα κατεστημένα της παγκόσμιας πολιτικής-οικονομικής δομής, τα συστήματα διανομής & εκμετάλλευσης των αγορών.
Αυτό που συχνά τοποθετείται σαν πρόβλημα «διατροφή/πληθυσμός», μπορεί με μεγαλύτερη ακρίβεια να περιγραφεί σαν πρόβλημα «πληθυσμός/ οικολογία». Από την εποχή που ξεκίνησε η βιομηχανική ή «πράσινη» γεωργία έχει χαθεί πάρα πολύ από το ανώτερο (γόνιμο) έδαφος, ένα μεγάλο μέρος τείνει να ερημοποιηθεί και το υπόλοιπο αλλάζει αυθαίρετα, σε αλλαγή χρήσης. Η άρδευση εξαντλεί τις υπόγειες πηγές πιο γρήγορα από ότι η φύση μπορεί να τις ανανεώσει. Η ποιότητα νερού έχει υποστεί καταστροφές και από τα λιπάσματα & τα εντομοκτόνα, εκτός των λοιπών ρυπογόνων δραστηριοτήτων. Η βιοποικιλότητα έχει δραματικά μειωθεί. Οι πρώτες αρνητικές επιπτώσεις, σε παγκόσμια κλίμακα, από τους Γενετικά Τροποποιημένους Οργανισμούς είναι γεγονός. Φαινομενικά εδώ στη Κρήτη, δεν μας επηρεάζουν, είναι όμως έτσι; Η υποβάθμιση & η καταστροφή των οικολογικών συστημάτων, μειώνουν δραματικά τη ποσότητα των πρώτων υλών, από τις οποίες ο άνθρωπος παίρνει τη τροφή του. Δημιουργούν το φόβο, για τη μελλοντική επάρκεια σε τροφή. Και όταν η τεχνολογία που χρησιμοπούμε, για να αυξήσομε τη παραγωγή κάποιων ειδών καλλιεργειών & κτηνοτροφίας επιταχύνει αυτή τη διάλυση & καταστροφή, το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να επιταχύνουμε το χρόνο όπου οι ελλείψεις τροφής θα είναι μόνιμες.
Η βιολογική γεωργία είναι η πιο ριζική (κυριολεκτικά: «πηγαίνοντας προς τις ρίζες») προσέγγιση που εξασφαλίζει τη παραγωγή τροφής. Με τη φιλοσοφία της οικονομίας των φυσικών πόρων, & της αειφορίας που έχει, δίνει άπειρες προοπτικές & μας βοηθά να εξασφαλίσουμε τροφή & για την επόμενη χιλιετία. Η βιολογική παραγωγή προϊόντων βασίζεται σε τοπικά προσαρμοσμένα βιολογικά συστήματα. Αποδίδει πολύ καλά & μπορεί να επιτύχει υψηλή παραγωγικότητα σε ένα εύρος βασικών ειδών διατροφής, όπου εφαρμόζεται συστηματικά, όπου υποστηρίζεται από την Επιστημονική Έρευνα & φυσικά από την εξουσία.
Το τελευταίο καιρό, διαφαίνεται όλο & σαφέστερα στη Κρήτη, ότι ο καλλίτερος τρόπος για να υπάρξει εξασφάλιση της (πραγματικά ποιοτικής) τροφής, είναι να υπάρχουν τοπικά παραγόμενα προϊόντα από τους ίδιους τους ανθρώπους της περιοχής με τοπικό έλεγχο. Αυτό το είδος ξαναοργάνωσης του συστήματος διαχείρισης τροφής, που θα έχει ως κύριο σκοπό την αυτάρκεια, παίρνει υπόψη την ισορροπία ανθρώπων/τροφής/γης. Με αρχή, τη τοπική κουλτούρα. Και τέλος, την οικολογικά υπεύθυνη τοπική χρήση γης.
Έχουν πραγματοποιηθεί αρκετές μελέτες, από Πανεπιστήμια, ανά τον κόσμο, που δίνουν απάντηση, επιστημονικά & τεκμηριωμένα. Στο αν η βιολογική γεωργία, μπορεί να θρέψει το πλανήτη μας.
Μελέτη του Πανεπιστημίου της Αιόβα των ΗΠΑ, προβλέπει ότι αν οι Ην. Πολιτείες προσχωρούσαν στη παραγωγή βιολογικών προϊόντων, όλες οι ανάγκες διατροφής, θα μπορούσαν να καλυφθούν, αλλά οι ποσότητες για εξαγωγή θα κυμαίνονταν από χρόνο σε χρόνο.
Παρόμοια μελέτη στη Γερμανία, που εκπονήθηκε για να δώσει πληροφορίες στην Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση, ώστε να εκτιμήσει «τις μελλοντικές δομές», συμπέρανε ότι αν όλη η Γερμανία, άλλαζε τη παραγωγή της σε βιολογική, οι απαιτήσεις διατροφής, θα μπορούσαν να καλυφθούν, εκτός από μερικά προϊόντα λαχανικών.
Τέλος, άλλη μελέτη, στη Μεγάλη Βρετανία, έφθασε στο ίδιο συμπέρασμα. Αν η Μεγάλη Βρετανία άλλαζε τη παραγωγή της σε βιολογική, η δομή της παραγωγής, θα άλλαζε κυριολεκτικά, αλλά όλες οι διατροφικές ανάγκες θα καλύπτονταν.
Επομένως η απάντηση στην ερώτηση, αν η βιολογική γεωργία μπορεί να θρέψει τη Κρήτη, είναι σαφώς , ναι.
Η επόμενη ερώτηση που προκύπτει αυθόρμητα είναι «πώς μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτό».
Χρειάζεται πολύς χρόνος και πολύ συζήτηση για να απαντηθεί.
Πάντως, ένας ρομαντικός οραματιστής, θα έλεγε: «εύκολο, αν το θέλομε, αρκεί να το πιστέψομε». Ένας άλλος όμως οραματιστής, πιο ρεαλιστής και προσγειωμένος, θα έλεγε: «ότι με την υπάρχουσα κατάσταση, την οποία βιώνουμε όλοι, χωρίς ωραιοποιήσεις, είναι ακατόρθωτο».
Ο Σύνδεσμος Παραγωγών Βιολογικών Προϊόντων Ν. Χανίων, έχει καταθέσει δημόσια, από το 2004, 20 συγκεκριμένες προτάσεις, για την ανάπτυξη της βιολογικής γεωργίας, σύμφωνα με τη φιλοσοφία της. Είμαστε σίγουροι, ότι αν ξεκινήσουμε, αφού αποφασίσουμε και συμφωνήσουμε, ότι η Κρήτη πρέπει να γίνει πραγματικός Οικολογικός Παράδεισος, από την εφαρμογή αυτών των προτάσεων πρέπει να ξεκινήσουμε.




Πηγές πληροφόρησης:
Laurence Woodward, Elm Farm Research Centre.
Bernward Geier, Frederick Kirschenmann.
Περιοδικό «ΔΗΩ», τεύχος 16.